Samenvatting
Gezien het belang van een accurate ‘bladnat’-bepalingsmethode voor het onderzoek naar de epidemiologie van een groot aantal schimmelziekten bij planten werd een elektronische m methode ontwikkeld voor het meten van de bladnatperiode aan het blad zelf. Het resultaat was een instrument, waarmee een verandering van het geleidingsvermogen van het blad (door het nat worden) wordt gemeten met op het blad aangebrachte elektroden (Fig. 1 en 2). Het verkregen signaal wordt omgevormd tot een gelijkspanning met een eventueel bij te stellen bereik van ongeveer 2 mV, geschikt voor registratie samen met bijvoorbeeld thermokoppel-signalen. Door het gedeelt van het circuit binnen de stippellijn (Fig. 1) te verveelvoudigen kan op even zovele punten gemeten worden. De curve verkregen met het elektronische instrument (Fig. 3) is vergelijkbaar met die van de De Wit's bladnatschrijver. Bovendien kan het electrisch signaal geheel automatisch verwerkt worden. Een nadere studie is gewenst om de vorm en het niveau van de curve epidemiologisch te interpreteren.
Reference
Post, J. J. 1959. De hydrograaf als bladnatschrijver. Versl. K. ned. meteorol. Inst. V-51 (R 111: 234–1959)
Author information
Authors and Affiliations
Rights and permissions
About this article
Cite this article
Schurer, K., van der Wal, A.F. An electronic leaf wetness recorder. Netherlands Journal of Plant Pathology 78, 29–32 (1972). https://doi.org/10.1007/BF01976380
Accepted:
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/BF01976380