nach oben

Erschienen in:

2020 | OriginalPaper | Buchkapitel

4. The Contested Boundaries of Turkish Islam

verfasst von : Gokhan Bacik

Erschienen in: Islam and Muslim Resistance to Modernity in Turkey

Verlag: Springer International Publishing

Einloggen

Aktivieren Sie unsere intelligente Suche, um passende Fachinhalte oder Patente zu finden.

search-config

KI-gestützte Suche

Aus

Abstract

This chapter examines the historical evolution of Turkish Islam (i.e. the negotiations of Turks and the Islamic theological schools) by studying how Islam in Turkey has positioned itself in the general debates about Islamic theology between two schools: the Ash‘ari and the Maturidi. One major purpose of the chapter is to investigate the historical patterns of continuity and differentiation that have affected Turks’ theological positions.

Sie haben noch keine Lizenz? Dann Informieren Sie sich jetzt über unsere Produkte:

Springer Professional "Wirtschaft+Technik"

Online-Abonnement

Mit Springer Professional "Wirtschaft+Technik" erhalten Sie Zugriff auf:

über 102.000 Bücher
über 537 Zeitschriften

aus folgenden Fachgebieten:

Automobil + Motoren
Bauwesen + Immobilien
Business IT + Informatik
Elektrotechnik + Elektronik
Energie + Nachhaltigkeit
Finance + Banking
Management + Führung
Marketing + Vertrieb
Maschinenbau + Werkstoffe
Versicherung + Risiko

Jetzt Wissensvorsprung sichern!

Jetzt informieren

Springer Professional "Wirtschaft"

Online-Abonnement

Mit Springer Professional "Wirtschaft" erhalten Sie Zugriff auf:

über 67.000 Bücher
über 340 Zeitschriften

aus folgenden Fachgebieten:

Bauwesen + Immobilien
Business IT + Informatik
Finance + Banking
Management + Führung
Marketing + Vertrieb
Versicherung + Risiko

Jetzt Wissensvorsprung sichern!

Jetzt informieren

Vorheriges Kapitel The Islamic Idea of Nature

Nächstes Kapitel Mapping the Cases: Official Islam and Islamic Movements

Yılmaz and et al., Ortaöğretim Din Kültürü, 115.

Ocak, “Social, Cultural and Intellectual Life, 1071–1453,” 385.

Goffman, The Ottoman Empire, 69.

Schacht, An Introduction to Islamic Law, 65. İnalcık, Osmanlı İmparatorluğu, 189.

Gerber, State, Society, And Law, 30.

Oral, “Elmalılı Muhammed Hamdi Yazır,” 190. It might be important to remind in this vein that Yazır also followed an Occasionalist view of causality in his exegesis, see: Muhtaroglu and Koca, “Late Ottoman Occasionalists,” 83–104.

Şeker, “Türk Müslümanlığı Fikriyatı ve Maturidi Algısının Dönüşümü,” 58.

Yazır, Hak Dini Kur’an Dili Vol. 1, 19.

Ak, “Maturidiliğin Hanefilik İle İlişkisi,” 223–240. Öztürk, “Semarkand’tan Kahire’ye,” 412.

Ocak, Türkiye, Türkler ve İslam Yaklaşım, 38.

Goffman, The Ottoman Empire, 73.

Peters, “What Does it Mean to be an Official Madhhab?” 147.

Ibid., 158.

Woodhead, “Murad III and the Historians,” 93.

Imber, The Ottoman Empire, 87.

Kütükoğlu, Osmanlılarda Narh Müessesesi, 3–5.

Faroqhi, “The Ottoman Ruling Group and the Religions,” 239.

Itzkowitz, Ottoman Empire, 88.

İnalcık, The Ottoman Empire, 221.

Ibid.

İnalcık, Essays in Ottoman History, 164.

Johansen, The Islamic Law, 4.

Mundy and Smith, Law, Administration and Production, 12.

Cuno, “Was the Land of Ottoman Syria Miri or Milk?” 147–151.

Mundy and Smith, Governing Property, 13–16. Another case to observe the “flexibility of the Ottoman legal interpretation,” however with different dynamics, was the Ottoman’s legalization of the cash waqf. Mandaville, “Usurious Piety,” 289–308.

Burak, The Second Formation of Islamic Law, 207, 66.

Tezcan, “Hanafism and the Turks,” 67–86.

Cici, “Osmanlı Klasik Dönemi Fıkıh Kitapları,” 244.

Aydın, “İslam Hukuku’nun Osmanlı Devleti’nde Kanun Hukukuna Doğru Geçirdiği Evrim,” 13–16.

Imber, The Ottoman Empire, 233.

Repp, “Qanun and Sharia in the Ottoman Context,” 125. İnalcık, “Islam in the Ottoman Empire,” 22.

Cici, “Osmanlı Hanefiliği,” 267.

Quataert, The Ottoman Empire, 105.

Cuno, “Reorganization of the Sharia Courts,” 97. The Ottomans also invested in the expansion of the Hanafi law in Arabia in this century. See: Ochsenwald, “Ottoman Arabia and the Holy Hicaz, 1516–1918,” 28.

Deringil, The Well-Protected Domains, 46–48.

Peters, “From Jurists’ Law to Statue Law,” 87.

Bein, Ottoman Ulema, 38.

Ayoub, “The Mecelle, Sharia, and the Ottoman State,” 129–156.

Dorrol, “Maturidi Theology in the Ottoman Empire,” 228.

Kalaycı, “Eşarilik ve Maturidiliği Uzlaştırma Girişimleri,” 127.

Uludağ, “Giriş,” 33. Also see: Dorrol, “The Turkish Understanding of Religion,” 539.

Haidar, The Debates Between Ash‘arism and Maturidism, 138.

Ibid., 205.

Ibid., 118.

Karataş, “16. Yüzyılda Bursa’da Tedavüldeki Kitaplar,” 209–230.

Yavuz, “Nesefi,” 569.

Hızlı, “Osmanlı Medreselerinde Okutulan Dersler ve Eserler,” 25–46.

Yazıcıoğlu, “XV. XVI. Yüzyıllarda Osmanlı Medreselerinde İlm-i Kelam Öğretimi,” 274.

al-Taftazani, A Commentary on the Creed of Islam, viii–xx.

Özen, “Teftazani,” 299–308.

al-Taftazani, A Commentary on the Creed of Islam, 8–9.

Ibid., 84.

Gencer, “Ekmelüddin Baberti,” 23–60.

Türcan, “Baberti’nin el-Maksad fi İlmi’l-Kelam Başlıklı Risalesi,” 141–145.

Gölcük, Kelam Tarihi, 246.

Türcan, “Baberti’nin Kelama Bakışı,” 7–20. Süruri, “İslam Düşüncesinde Süreklilik ve Değişim,” 147–156.

Al-Jurjani, Şerh’ul Mevakıf II, 458, 473–478. Also see: al-Jurjani, Şerh’ul Mevakıf I, 102.

Al-Jurjani, Şerh’ul Mevakıf III, 77–80.

Lowry, The Nature of the Early Ottoman State, 133.

Uzunçarşılı, Osmanli Devletinin Ilmiye Teskilâti, 227.

Adıvar, Osmanlı Türklerinde İlim, 16–17. Harman, “Osmanlı Dönemi Eşari Mezhebi,” 172.

Dorrol, “Maturidi Theology in the Ottoman Empire,” 226.

Lit, “An Ottoman Commentary Tradition,” 368–413

Kalaycı, “Osmanlı’da Eş’arilik-Maturidilik İlişkisine Genel Bir Bakış,” 399.

Akman, “Vizeli Kelamcı Bihişti Ramazan Efendi,” 66.

Gencer, “Osmanlı İslam Yorumu,” 68.

Kalaycı, “Şeyhülislam Mehmet Esat Efendi,” 102.

Gencer, “Osmanlı İslam Yorumu,” 69.

Kalaycı, “Kemalpaşazade’nin Eşarilik-Maturidilik İhtalafı,” 217.

Kalaycı, “Eşarilik ve Maturidiliği Uzlaştırma Girişimleri,” 122.

Kalaycı, “Şeyhülislam Mehmet Esat Efendi,” 99–134.

“Bu makamda maksud olan ancak mesail-i ma’dudeyi icmalen beyan olmağla…”. Ibid., 131.

Öçal, “Osmanlı Kelamcıları Eşari miydi?” 225–254.

Ergül, “Davud-i Karsi’nin Şerhu’l Kasideti’n-Nuniyye Aslı Eseri,” 503. Göregen, “ Davud-i Karsi’nin Risale Fi Beyani Sıfatillahi Teala Adlı Risalesi,” 143–175.

Kalaycı, “Bir Osmanlı Kelamcısı Ne Okur?” 146. Mostly based on God’s attributes Beyazizade wrote various commentaries in line with the Maturidi. See: al- Bayadi [Beyazızade], Imam-ı Azam Ebu Hanife’nin İtikadı Görüşleri, 95–104. Kalaycı, “Osmanlı’da Eş’arilik-Maturidilik İlişkisine Genel Bir Bakış”, 405.

Aytekin, “Manastırlı İsmail Hakkı,” 7–31.

Bozkurt, “Arapkirli Hüseyin Avni’de Bilgi,” 89–112.

Soysal, “Abdürrahim Fedai Efendi’nin İrade-i Cüziyye Risalesi,” 159.

Ahmed and Filipovic, “The Sultan’s Syllabus,” 218.

Ocak, Türkler, Türkiye ve İslam, 38.

Şeker, “Türk Müslümanlığı Fikriyatı,” 47–80. For a counter perspective see: Özdeş, “Maturidi İslam’ın Seküler Yorumuna Temel Olabilir mi?,” 40.

Dorrol, “The Turkish Understanding of Religion,” 542.

Duman, “İzmirli İsmail Hakkı,” 72.

İzmirli, “Peygamberler ve Türkler,” 1021.

İzmirli defined theology as the highest science. Unlike law-oriented analysis, his approach underlined the critical role of theology in problems pertaining to the contemporary issues of Muslims. İzmirli, ‘İlm-i Kelam, 3.

This narrative was encapsulated in the title of a recent international conference on Maturidi, which gathered leading scholars like Ulrich Rudolph: “the Great Turkish Scholar Maturidi and Maturidism”. See: Çelebi, Büyük Türk Bilgini Imam Maturidi, 1–5.

Sarıkaya, “Maturidi’nin Din Anlayışında Hoşgörü,” 145–147.

Yörükan, İslam Akaid Sisteminde Gelişmeler, xxxiv.

Ecer, “Büyük Türk Bilgini Mehmet Matüridî ve Türk Kültürünü Destekleyen Görüşleri,” 89–106. According to Ecer, Turks’ pre-Islamic culture and even faith were largely like Islam, and thus, their adoption of Islam was nothing but a kind of continuation of their culture. Similarly, Sönmez Kutlu, wrote “Turks did not face difficulty in adopting Islam’s faith of Allah because they had long been had a monotheist faith”. Kutlu, Türk Müslümanlığı Üzerine Yazılar, 12. However, not being part of the Turkish cultural perspective, several Turkish scholars admitted the impact of regional conditions upon the formation of Maturidism. Accordingly, Transoxiana was a place where different political, religious, and sectarian groups coexisted, which led to the development of tolerant thinking. See Karadaş, “Semerkand Hanefi Kelam Okulu,” 67. For Korkmaz, it was the cultural milieu that enabled Maturidi to adopt a more philosophical approach than Ash‘ari, who lived in Baghdad, where such an approach was less likely to emerge. Korkmaz, “Imam Ebu Mansur al-Maturidi’nin Hayatı ve Eserleri,” 93.

İşcan, “Türk Basınınnda Maturidi ve Maturidilik,” 478.

Yazıcıoğlu, “Osmanlı Dönemi Türk Kelam Bilginleri,” 176–180.

Işık, Maturidi’nin Kelam Sisteminde İman, 5.

Biçer, “Türkiye’de Kelam ve İslam Mezhepleri Çalışmaları,” 1.

Mavil, Eş‘ari, 1–15.

Vurucu, “Din Görevlilerinin Ebu Hanife ve İmam Maturidi Hakkındaki Bilgi Düzeyleri,” 1–5.

Rudolph, Al-Maturidi, 3.

Subaşı, Türkiye’de Dini Hayat, xxix.

Ibid., 8.

White, Muslim Nationalism, 28.

100

Ciddi, Kemalism in Turkish Politics, 25.

101

Berger, “The desecularization of the World,” 11.

102

Öztoprak, Şark Medreselerinde, 42.

103

A recent study on various Turkish people including academics who had madrasa education confirms that the dominant approach among them is the Shafi‘i perspective. See: Yayla and et all., “Medreselerde Eğitimsel Bir Geçmişi Olan Kişilerin Medrese Eğitimine İlişkin Görüşleri”, 490.

104

Nursi, Tarihçe-i Hayat, 52–57, 46.

105

In Nursi’s autobiography, a dialogue between Nursi and Tahir Pasha, the governor of Van, reveals perceptions of the relationship between the ulema of the eastern provinces and those of Istanbul. Having observed Nursi’s charismatic influence among the Eastern ulema, Tahir Pasha challenged Nursi as follows: “You are convincing and silencing the Eastern ulema, but can you go to Istanbul and challenge the big fishes in the sea?” Ibid., 52.

106

Şengül, “Cizre Kırmızı Medrese,” 64. Bruinessen, “The Kurds and Islam,” 1. Tan, Kürt Sorunu, 50–60.

107

Akyüz, “The Basic Dynamics of the Justice and Development Party’s Religious Policies”, 54.

108

Yavuz, Erbakan’dan Erdoğan’a Laiklik, 215.

109

Moosa, What is a Madrasa?, 5

110

Işıkdoğan, “Güneydoğu Medreselerinde Eğitim-Öğretim Faaliyetleri,” 82–83.

111

Pilatin, “Batman ve Çevresinde Faaliyet Gösteren Geleneksel Eğitim Kurumları,” 122. Memduğoğlu, “Geçmişten Günümüze Tillo Medreseleri,” 141.

112

Çelik, Şark Medreselerinin Serencamı, 169–178.

Adıvar, Adnan. 1982. Osmanlı Türklerinde İlim. Ankara: Remzi.

Ahmed, Shahab, and Nenad Filipovic. 2004. The Sultan’s Syllabus: A Curriculum for the Ottoman Imperial medreses Prescribed in a Ferman of Qanuni I Süleyman, Dated 973(1565). Studia Islamica 98/99 (1): 183–218.

Ak, Ahmet. 2010. Maturidiliğin Hanefilik İle İlişkisi. Milel ve Nihal 7 (2): 223–240.

Akman, Mustafa. 2017. Vizeli Kelamcı Bihişti Ramazan Efendi ve Kelami Dünyası. Namık Kemal İlahiyat Dergisi 3 (2): 45–90.

Akyüz, İsmail. 2016. The Basic Dynamics of the Justice and Development Party’s Religious Policies. International Journal of Political Studies 2 (3): 38–58.

al-Bayadi [Beyazızade], Ahmed Efendi. 2010. Imam-ı Azam Ebu Hanife’nin İtikadı Görüşleri [al-usul al-Munifa]. Translated by İlyas Çelebi. İstanbul: MÜİFVAF.

al-Jurjani, Sayyid al-Sharif. 2015a. Şerh’ul Mevakıf I [Sharh al-Mawaqif]. Translated by Ö. Türker. İstanbul: Türkiye Yazma Eserler Kurumu.

———. 2015b. Şerh’ul Mevakıf II [Sharh al-Mawaqif]. Translated by Ö. Türker. İstanbul: Türkiye Yazma Eserler Kurumu.

———. 2015c. Şerh’ul Mevakıf III [Sharh al-Mawaqif]. Translated by Ö. Türker. İstanbul: Türkiye Yazma Eserler Kurumu.

Al-Taftazani, Mas’ud ibn ‘Umar. 1950. A Commentary on the Creed of Islam Sa’d al-Din al-Taftazani on the Creed of Najm al-Din al-Nasafi [Sharh al-Aqaid]. Translated and edited by Earl Edgar Edler. New York: Columbia University Press.

Aydın, M. Akif. 2006. İslam Hukuku’nun Osmanlı Devleti’nde Kanun Hukukuna Doğru Geçirdiği Evrim. Türk Hukuk Tarihi Araştırmaları 1 (1): 11–21.

Ayoub, Samy. 2016. The Mecelle, Sharia, and the Ottoman State: Fashioning and Refashioning of Islamic Law in the Ninetenth and Tweintieth Centuries. In Law and Legality in the Ottoman Empire and Republic of Turkey, ed. Kent F. Schull, M. Safa Saraçoğlu, and Robert Zens, 129–156. Bloomington: Indiana University Press.

Aytekin, Arif. 2018. Manastırlı İsmail Hakkı ve Mevaidü’l-İn’am Fi Berahini Akaidi’l-İslam Adlı Eseri. Rumeli Journal of Islamic Studies 2 (2): 7–31.

Bein, Amit. 2011. Ottoman Ulema, Turkish Republic: Agents of Change and Guardians of Tradition. Stanford: Stanford University Press.CrossRef

Berger, Peter L. 1999. The Desecularization of the World: A Global Overview. In The Desecularization of the World: Resurgent Religion and World Politics, ed. Peter L. Berger, 1–18. Washington, DC: Ethics and Public Policy Center.

Biçer, Ramazan. 2012. Türkiye’de Kelam ve İslam Mezhepleri Çalışmaları. Kelam Araştırmaları 10 (2): 1–10.

Bozkurt, Mustafa. 2018. Arapkirli Hüseyin Avni’de Bilgi, Bilginin Kaynakları ve Değeri. Kader 16 (1): 89–112.CrossRef

Bruinessen, Martin Van. 1999. The Kurds and Islam. Islamic Area Studies Project Working Paper 13. Tokyo.

Burak, Guy. 2015. The Second Formation of Islamic Law: The Hanafi School in the Early Modern Ottoman Empire. Cambridge: Cambridge University Press.CrossRef

Çelebi, İlyas, ed. 2009. Büyük Türk Bilgini Imam Maturidi ve Maturidilik. Istanbul: Marmara İlahiyat.

Çelik, Halil. 2009. Şark Medreselerinin Serencamı. Istanbul: Beyan.

Cici, Recep. 2005. Osmanlı Klasik Dönemi Fıkıh Kitapları. Türkiye Literatür Dergisi 3 (5): 215–248.

———. 2015. Osmanlı Hanefiliği: Hanefi Mezhebi’nin Resmi Mezhep Haline Gelmesi. In Devirleri Aydınlatan Meş’ale İmam-ı Azam: Ulusal Sempozyum Tebliğler Kitabı, ed. Ahmet Kartal and Hilmi Özden, 259–271. Eskişehir: Osmangazi Üniversitesi.

Ciddi, Sinan. 2009. Kemalism in Turkish Politics: The Republican People’s Party, Secularism and Nationalism. New York: Routledge.CrossRef

Cuno, Kenneth M. 1995. Was the Land of Ottoman Syria Miri or Milk? An Examination of Juridical Differences Within the Hanafi School. Studia Islamica 107 (81): 121–152.CrossRef

———. 2016. Reorganization of the Sharia Courts of Egypt: How Legal Modernization Set Back Women’s Rights in the Nineteenth Century. In Law and Legality in the Ottoman Empire and Republic of Turkey, ed. Kent F. Schull, M. Safa Saraçoğlu, and Robert Zens, 92–107. Bloomington: Indiana University Press.

Deringil, Selim. 1999. The Well-Protected Domains: Ideology and the Legitimation of Power in the Ottoman Empire 1876–1909. London: I. B. Tauris.

Dorrol, Philip. 2016. Maturidi Theology in the Ottoman Empire: Debating Human Choice and Divine Power. In Osmanlı’da İlm-i Kelam: Alimler, Eserler, Meseleler, ed. Osman Demir, Veysel Kaya, Kadir Gömbeyaz, and U. Murat Kılavuz, 219–238. Istanbul: İsar.

———. 2018. The Turkish Understanding of Religion: Rediscovering Maturidi in Modern Turkey. In International Symposium on Maturidism, ed. Sönmez Kutlu, 539–548. Ankara: A. Yesevi Üniversitesi.

Duman, Ali. 2008. İzmirli İsmail Hakkı: Hayatı, Eserleri ve Fıkhı. Bilimname 14 (1): 72–72.

Ecer, A. Vehbi. 2010. Büyük Türk Bilgini Mehmet Matüridî ve Türk Kültürünü Destekleyen Görüşleri. Hikmet Yurdu 3 (6): 89–106.

Ergül, Ömer. 2017. Davud-i Karsi’nin Şerhu’l Kasideti’n-Nuniyye Aslı Eseri Çerçevesinde Kelami Görüşleri. The Journal of Islamic Civilization Studies 2 (3): 492–517.

Faroqhi, Suraiya. 2010. The Ottoman Ruling Group and the Religions of Its Subjects in the Early Modern Age: A Survey of Current Research. Journal of Early Modern History 14 (3): 239–266.CrossRef

Gencer, Bedri. 2010. Osmanlı İslam Yorumu. Doğu Batı 13 (54): 61–95.

———. 2014. Ekmelüddin Baberti İslam Düşüncesi Olarak Fıkhın Yeniden Yapılandırılması. In Ekmeleddün Baberti’yi Keşif Yolunda, ed. S. Coşkun, 23–60. Bayburt: Bayburt Üniversitesi.

Gerber, Haim. 1994. State, Society, and Law in Islam: Ottoman Law in Comparative Perspective. Albany: State University of New York Press.

Goffman, Daniel. 2004. The Ottoman Empire and Early Modern Europe. Cambridge: Cambridge University Press.

Gölcük, Şerafettin. 2016. Kelam Tarihi. İstanbul: Kitap Dünyası.

Göregen, Mustafa. “Davud-i Karsi’nin Risale Fi Beyani Sıfatillahi Teala Adlı Risalesi Bağlamında Kelamcılığı ve Sıfatlar Konusundaki Görüşleri.” Türkiye İlahiyat Araştırmaları Dergisi 1, no. 2 (2017): 143–175.CrossRef

Haidar, Yahya R. 2016. The Debates Between Ash‘arism and Maturidism in Ottoman Religious Scholarship: A Historical and Bibliographical Study. PhD diss., Australian National University.

Harman, Vezir. 2015. Osmanlı Dönemi Eşari Mezhebi’nin Güçlü Olmasının Muhtemel Sebepleri. Kelam 13 (1): 167–189.

Hızlı, Mefail. 2008. Osmanlı Medreselerinde Okutulan Dersler ve Eserler. Uludağ İlahiyat Dergisi 17 (1): 25–46.

Imber, Colin. 2002. The Ottoman Empire, 1300–1650: The Structure of Power. New York: Palgrave Macmillan.

İnalcık, Halil. 1968/1970. Islam in the Ottoman Empire. Cultura Turcica 5–7 (1): 19–29.

———. 1978. The Ottoman Empire: Conquest, Organization and Economy. London: Variorum.

———. 1998. Essays in Ottoman History. Istanbul: Eren.

———. 2003. Osmanlı İmparatorluğu Klasik Çağ (1300–1600). Istanbul: YKY.

İşçan, M. Zeki İşcan. 2009. Türk Basınınnda Maturidi ve Maturidilik. In Büyük Türk Bilgini Imam Maturidi ve Maturidilik, ed. İlyas Çelebi, 408–494. Istanbul: Marmara İlahiyat.

Işık, Kemal. 1980. Maturidi’nin Kelam Sisteminde İman Allah ve Peygamberlik İlişkisi. Ankara: Fütüvvet.

Işıkdoğan, Davut. 2012. Güneydoğu Medreselerinde Eğitim-Öğretim Faaliyetleri: Mardin Örneği. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 53 (2): 43–83.CrossRef

Itzkowitz, Norman. 1972. Ottoman Empire and Islamic Tradition. Chicago: The University of Chicago Press.

İzmirli, İsmail Hakkı. 1925. ‘İlm-i Kelam Birinci Kitab. Istanbul Şehzadebaşı: Evkafı İslamiyye Matbaası.

———. 2010. Peygamberler ve Türkler. In İkinci Türk Tarih Kongresi, ed. Türk Tarih Kurumu, 1013–1044. Ankara: Türk Tarih Kurumu.

Johansen, Baber. 1988. The Islamic Law on Land Tax and Rent: The Peasants’ Loss of Property Rights as Interpreted in the Hanafite Legal Literature of the Mamluk and Ottoman Periods. London: Croom Helm.

Kalaycı, Mehmet. 2012a. Eşarilik ve Maturidiliği Uzlaştırma Girişimleri: Taceddin Es-Sübki ve Nuniyye Kasidesi. Dini Araştırmalar 14 (40): 112–131.

———. 2012b. Kemalpaşazade’nin Eşarilik-Maturidilik İhtalafı Konusunda Risalesi. Ankara İlahiyat Dergisi 53 (2): 211–218.CrossRef

———. 2012c. Şeyhülislam Mehmet Esat Efendi ve Eşarilik-Maturidilik İhtilafına İlişkin Risale. Hitit İlahiyat Dergisi 11 (21): 99–134.

———. 2016. Bir Osmanlı Kelamcısı Ne Okur? Osmanlı İlim Geleneği Çerçevesinde Beyazızade’nin Mecmua Fi’l-Mesail’il Münteheba Adlı Eseri. In Osmanlı’da İlm-i Kelam: Alimler, Eserler, Meseleler, ed. Osman Demir, Veysel Kaya, Kadir Gömbeyaz, and U. Murat Kılavuz, 53–146. Istanbul: İsar.

———. 2017. Osmanlı’da Eş’arilik-Maturidilik İlişkisine Genel Bir Bakış. İlahiyat Akademik Dergisi 5 (1): 113–128.

———. 2018. Osmanlı’da Eş’arilik-Maturidilik İlişkisine Genel Bir Bakış. In International Symposium on Maturidism, ed. Sönmez Kutlu, 398–410. Ankara: A. Yesevi Üniversitesi.

Karadaş, Cağfer. 2006. Semerkand Hanefi Kelam Okulu Oluşum Zemini ve Gelişim Süreci. Usul 6 (2): 57–100.

Karataş, Ali İhsan. 2001. 16. Yüzyılda Bursa’da Tedavüldeki Kitaplar. Uludağ İlahiyat Dergisi 10 (1): 209–230.

Korkmaz, Sıddık. 2001. Imam Ebu Mansur al-Maturidi’nin Hayatı ve Eserleri. Dini Araştırmalar 4 (10): 89–119.

Kutlu, Sönmez. 2017. Türk Müslümanlığı Üzerine Yazılar: Haneflik-Maturidilik-Yesevilik. Istanbul: Ötüken.

Kütükoğlu, Mübahat. 1983. Osmanlılarda Narh Müessesesi ve 1640 Tarihli Narh Defteri. Istanbul: Enderun.

Lit, L.W.C.van. 2015. An Ottoman Commentary Tradition on Ghazali’s Tahafut al-Falasifa Preliminary Observations. Orien 43 (3/4): 368–413.

Lowry, Heath W. 2003. The Nature of the Early Ottoman State. Albany: State University of New York Press.

Mandaville, Jon E. 1979. Usurious Piety: The Cash Waqf Controversy in the Ottoman Empire. International Journal of Middle East Studies 10 (3): 289–308.CrossRef

Mavil, Hikmet Y. 2017. Eş‘ari. Istanbul: DİB.

Memduğoğlu, Adnan. 2012. Geçmişten Günümüze Tillo Medreseleri. Paper presented at The Conference on Madrasa Tradition and Madrasas in the Process of Modernization, Muş, October 5–7, 2012.

Moosa, Ebrahim. 2015. What Is a Madrasa? Chapel Hill: The University of North Caroline Press.CrossRef

Muhtaroglu, Nazif, and Ozgür Koca. 2016. Late Ottoman Occasionalists on Modern Science. In Occasionalism East and West, ed. Nazif Muhtaroglu, 83–104. Abu Dhabi: Kalam Research and Media.

Mundy, Martha, and Richard Saumarez Smith. 2007. Law, Administration and Production in Ottoman Syria. London: I. B. Tauris.

Nursi, Said. 1995. Tarihçe-i Hayat. Istanbul: Envar.

Ocak, Ahmet Yaşar. 2003. Türkiye, Türkler ve İslam: Yaklaşım, Yorum ve Yöntem Denemeleri. Istanbul: İletisim.

———. 2009. Social, Cultural and Intellectual Life, 1071–1453. In The Cambridge History of Turkey Vol. 1 Byzantium to Turkey, 1071–1453, ed. Kate Fleet, 353–422. Cambridge: Cambridge University Press.

Öçal, Şamil. 1999. Osmanlı Kelamcıları Eşari miydi? Dini Arastirmalar 2 (5): 225–254.

Ochsenwald, William. 2016. Ottoman Arabia and the Holy Hicaz, 1516–1918. Journal of Global Initiatives 10 (1): 23–34.

Oral, Özgür. 2005. Elmalılı Muhammed Hamdi Yazır. In İslamcılık, ed. Yasin Aktay, Tanıl Bora, and Murat Gültekingil, 184–194. Istanbul: İletişim.

Özdeş, Talip. 2010. Maturidi İslam’ın Seküler Yorumuna Temel Olabilir mi? Milel ve Nihal 7 (2): 31–52.

Özen, Şükrü. 2011. Teftazani. In İslam Ansiklopedisi Vol. 40, ed. Türkiye Diyanet Vakfı, 299–308. Ankara: TDV İSAM.

Öztoprak, Sadrettin. 2017. Şark Medreselerinde Bir Ömür. Istanbul: Beyan.

Öztürk, Yunus. 2016. Semarkand’tan Kahire’ye Hanefi Kültürünün İzleri. İslami Araştırmalar 27 (3): 404–413.

Peters, Rudolph. 2003. From Jurists’ Law to Statue Law or What Happens When the Shari’a Is Codified. In Shaping the Current Islamic Reformation, ed. B.A. Roberson, 82–95. London: Frank Cass.

———. 2005. What Does It Mean to Be an Official Madhhab? Hanafism and the Ottoman Empire. In The Islamic School of Law: Evolution, Devolution, and Progress, ed. P. Bearman, R. Peters, and F.E. Vogel, 147–158. Cambridge, MA: Harvard University Press.

Pilatin, Übeydullah. 2012. Batman ve Çevresinde Faaliyet Gösteren Geleneksel Eğitim Kurumları. Batman Üniversitesi Yaşam ve Bilim Dergisi 1 (1): 1217–1228.

Quataert, Donald. 2005. The Ottoman Empire, 1700–1922. Cambridge: Cambridge University Press.CrossRef

Repp, Richard C. 1998. Qanun and Sharia in the Ottoman Context. In Islamic Law: Social and Historical Contexts, ed. Aziz al-Azmeh, 124–145. London and New York: Routledge.

Rudolph, Ulrich. 2015. Al-Maturidi and the Development of Sunni Theology in Samarqand. London and Boston: Brill.CrossRef

Sarıkaya, Mehmet Saffet. 2010. Maturidi’nin Din Anlayışında Hoşgörü. e-makalat Mezhep Araştırmaları 3 (2): 145–165.

Schacht, Joseph. 1982. An Introduction to Islamic Law. Oxford: Oxford University Press.

Şeker, Fatih. 2010. Türk Müslümanlığı Fikriyatı ve Maturidi Algısının Dönüşümü. Marmara İlahiyat Dergisi 38 (1): 47–80.

Şengül, Serdar. 2014. Cizre Kırmızı Medrese Bağlamında Tarih Kimlik Hafıza Oluşumu. Kebikeç 19 (34): 57–78.

Soysal, M. Fatih. 2017. Abdürrahim Fedai Efendi’nin İsrade-i Cüziyye Risalesi: Tahlil, Tercüme ve Tahkik. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 9 (1): 133–163.

Subaşı, Nejdet. 2014. Türkiye’de Dini Hayat Araştırması. Ankara: DİB.

Süruri, Ahmet. 2015. İslam Düşüncesinde Süreklilik ve Değişim: Seyyid Şerif Cürcani Örneği. İslam Araştırmaları Dergisi 33: 147–156.

Tan, Altan. 2015. Kürt Sorunu: Ya Tam Kardeşlik Ya Hep Birlikte Kölelik. Istanbul: Timaş.

Tezcan, Baki. 2011. Hanafism and the Turks in al-Ṭarasūsī’s Gift for the Turks (1352). Mamluk Studies Review 15 (1): 67–86.

Türcan, Galip. 2006. Baberti’nin el-Maksad fi İlmi’l-Kelam Başlıklı Risalesi: Tanıtım ve Tahkik. Review of the Faculty Divinity 2 (17): 141–166.

———. 2010. Baberti’nin Kelama Bakışı Ebu Hanife’nin Etkisi Bağlamında Bir Değerlendirme. SUIFD 30 (1): 7–20.

Uludağ, Süleyman. 1991. Taftazâni, Kelam İlmi ve İslam Akaidi Şerhu’l-Akâid. Istanbul: Dergah.

Uzunçarşılı, İsmail Hakkı. 1988. Osmanli Devletinin Ilmiye Teskilâti. Ankara: TTK.

Vurucu, İkbal. 2014. Din Görevlilerinin Ebu Hanife ve İmam Maturidi Hakkındaki Bilgi Düzeyleri. A Paper Presented at the International Conference on Maturidi, Eskişehir, April 28–30, 2014.

White, Jenny. 2013. Muslim Nationalism and the New Turks. Princeton and Oxford: Princeton University Press.

Woodhead, Christine. 2005. Murad III and the Historians: Representations of Ottoman Imperial Authority in Late 16th-Century Historiography. In Legitimizing the Order: The Ottoman Rhetoric of State Order, ed. Hakan T. Karateke and Maurus Reinkowski, 85–98. Leiden and Boston: Brill.

Yavuz, Hakan. 2011. Erbakan’dan Erdoğan’a Laiklik, Demokrasi, Kürt Sorunu ve İslam. Istanbul: Kitap.

Yavuz, Yusuf Şevki. 2006. Nesefi. In İslam Ansiklopedisi Vol 32, ed. Türkiye Diyanet Vakfı, 568–570. Ankara: TDV ISAM.

Yayla, Ahmet, Özlem Alav, Esra Kazancı, Mehmet Şirin Demir, and Mehmet Emin Usta. 2017. Medreselerde Eğitimsel Bir Geçmişi Olan Kişilerin Medrese Eğitimine İlişkin Görüşleri. Mustafa Kemal Universitesi Sosyal Bilimler Dergisi 14 (39): 486–503.

Yazıcıoğlu, M. Said. 1980. XV. XVI. Yüzyıllarda Osmanlı Medreselerinde İlm-i Kelam Öğretimi ve Genel Eğitim İçindeki Yeri. İslam İlimleri Enstitüsü Dergisi 4 (1): 273–283.

———. 1999. Osmanlı Dönemi Türk Kelam Bilginleri. Yeni Türkiye 33 (8): 176–186.

Yazır, Elmalılı Hamdi. 1971. Hak Dini Kur’an Dili Vol. 1. Istanbul: Eser.

Yılmaz, Mustafa, Firdevs Arı, Veli Karataş, Tuğba Kevser Uysal, Ahmet Yasin Okudan, Ayşe Macit, Dilek Menküç, Sabahattin Nayir, Emine Öğülmüş Doğa, Sümeyye Kırman, and Elif Köroğlu. 2017. Ortaöğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Ders Kitabı 9. Sınıf. Ankara: MEB.

Yörükan, Yusuf Ziya, and Turhan Yörükan. 2001. İslam Akaid Sisteminde Gelişmeler: Imam-ı Azam Ebu Hanife ve Imam Ebu Mansur-i Maturidi. Ankara: Kültür Bakanlığı.

Titel: The Contested Boundaries of Turkish Islam
verfasst von: Gokhan Bacik
Verlag: Springer International Publishing
Buch: Islam and Muslim Resistance to Modernity in Turkey
Print ISBN: 978-3-030-25900-6

Electronic ISBN: 978-3-030-25901-3

Copyright-Jahr: 2020
DOI: https://doi.org/10.1007/978-3-030-25901-3_4